276 milyon nüfuslu Endonezya neden futbolda yok hükmünde?

Endonezya Devlet Teşebbüsleri Bakanı Erick Thohir, Endonezya Futbol Federasyonu'nun baştan düzenlenmesi çağrısında bulunmuştu. Açıklama siyasetin -yetenek, beceri veya tutku eksikliği değil- Endonezya futbolunun küresel rekabette olmadığının kabulüydü.

Şu anda Endonezya 276 milyondan fazla nüfusa sahip ve dünyanın en kalabalık 4. ülkesi. Güneydoğu Asya'nın en büyük ekonomilerinden biri. Ancak söz konusu futbol olduğunda Endonezya, FIFA sıralamasında 152. sırada yer alıyor.

Kırmızı Beyazlı ekip 1938 yılında Dünya Kupası'na katılmayı başarmıştı. Bir daha da ortalarda görünmedi. Bu başarısızlıkta yolsuzluk, kötü yönetim ve siyasi iç çatışmaların etkisi büyük.

Halbuki ülkede halkın futbola karşı büyük bir tutkusu var. 2022 Dünya Kupası'nı 180 milyon Endonezyalı izledi. Bu her 3 kişiden 2'si anlamına geliyor.

Milli maçlar olduğunda statlar doluyor. Ancak bu futbolda başarı için yeterli olmuyor.

Özellikle yolsuzluk Endonezya futbolunu fena vurmuş durumda. Eski Başkan Nurdin Halid, 2007 yılında karıştığı skandaldan dolayı hapse atılmıştı. Buna rağmen istifa etmemiş ve hapishaneden federasyonu yönetmeye devam etmişti.

PSSI yani Endonezya Futbol Federasyonu futbolu geliştirmek amacıyla devletten 1,8 milyon dolar fon aldı ve bu para çarçur edildi. Yayın haklarından elde edilen yıllık gelirin kulüplere dağıtılması gerekirken bu paranın yarısına ne olduğu meçhul.

2018 yılında Federasyon'dan bir yetkili istifa etti. Yetkili kişinin bir futbol kulübünün teknik direktörüne 10 bin dolar rüşvet teklif ettiği ortaya çıktı. Bir yıl sonra geçici Başkan Joko Driyono, şike suçundan 18 ay hapis cezasına çarptırıldı.

Ülkede şöyle bir inanış var: Futbolu kontrol eden Endonezya'yı kontrol eder. Hal böyle olunca futbol hep siyasi çekişmelerin malzemesi olmaktan kurtulamamış.

Endonezya'ya en uzun süre hizmet veren liderleri Suharto, federasyonunun başına yakın yardımcısı Bardosono'yu atamıştı. 2000'lerde de benzer atamalar oldu. İktidardaki Demokrat Partili Yudhoyono döneminde, federasyonun başına Djohar Arifin Hüseyin başkan atandı, milli takım yöneticiliği de Demokrat Partili bir yetkiliye bırakıldı.

İşlevi olmayan bu yönetim, yetersiz kaynaklar, Endonezya'daki çok sayıdaki genç yeteneğin yok olmasına neden oldu. Sonuçlar berbattı.

Daha birçok örnek var. 1962'de Asya Oyunları öncesi rüşvet aldığı ortaya çıkan ve ömür boyu yasaklanan futbolcudan 1998'de Tayland maçında kasıtlı olarak kendi kalesine gol atan defans oyuncusu Mursyid Effendi'ye kadar.

2014'te Bahreyn'e karşı alınan 10-0'lık mağlubiyetin ardından başlayan soruşturmayla 2015'te FIFA'nın Endonezya'ya getirdiği uluslararası müsabakalardan men yasağı. Nedeni ise yerel hükümetin elini futboldan çekmemesi.

1996 yılında Suharto, federasyonu azarlamış ve bu kadar nüfusu olan bir ülkenin milli takımının daha iyi performans göstermesi gerektiğini söylemişti.

Hemen hemen her dönem federasyonun baştan yapılanması gerektiği yönünde açıklamalar yapıldı.

En son Kanjuruhan Stadyumu'nda 135 kişinin izdiham nedeniyle ölmesiyle gündeme gelen Endonezya futbolu, bu kör kuyudan çıkmak istiyor.

Inter Milan'ın eski sahibi Thohir'in bir sonraki federasyon başkanı olması yönünde talepler var. Thorir de yeterli desteği alırsa bu pozisyonla ilgilenebileceğine dair ifadeler kullandı. Her ne kadar tarih Endonezya'da futbol federasyonunu kim yönetirse yönetsin sorunların çözülemediğini gösterse de geçen ağustos ayında 16 yaş altı milli takımının ASEAN Gençlik Şampiyonası'nı kazanması halen bir ümit olabileceğini gösteriyor.

Savaş varken dünyaya sattığı malı katlayan ülke: EndonezyaEkonomi

Kaynak: Haber Global TV