Tahta bıçak çeliğin yerini alabilir mi?

Yemek yapanlar bilir. El lezzeti diye bir şey gerçekten var. Bazen aynı malzemeleri benzer koşullarda pişiren bir insanın yaptığı yemek diğerinden daha lezzetli olabiliyor. Yemek yaparken malzemeler kadar kullanılan mutfak gereçleri de önemli. İyi bir blender malzemenin lezzet çarpanını katlayabilir.

Bilim insanları yemek yemek, hazırlamak gibi alanlarda çalışmalar yürütürken şu sıralar kafayı bıçaklara taktılar. İyi bir bıçağın performansı nasıl olmalı sorusunun yanıtını ararken çelik yerine tahta bıçak kullanmanın nasıl olacağı düşünüldü. Paslanmaz çelikten bıçaklar pek çok aşçı tarafından tercih edilirken, geçen yıl bir grup araştırmacı özel geliştirilen tahta bıçakların emsallerine göre 23 kat daha keskin olduğunu ortaya koydu.

Bu tahta bıçakları elde etmek için tahtaya kimyasal işlem uygulanıyor üstüne, suda durulanıyor, soğuk ve sıcak pres uygulanıyor. Daha sonra uygulanan bazı mineraller ise dayanıklılığı artırılıyor. Bu işlem ile birlikte tahtanın içindeki selüloz harici dayanıksız moleküller çıkarılıyor, tahtanın yapısal bütünlüğünü koruyan selüloz ise tutuluyor. Bu işlemi yapmak saatler sürebiliyor.

IHLAMUR AĞACI TERCİH EDİLİYOR

Keskin tahta bıçak projesini yöneten bilim insanı, Maryland Üniversitesi’nden Profesör Teng Li, bıçağın hammaddesi olarak enstrüman yapımında da kullanılan ıhlamur ağacını tercih ettiklerini anlatıyor. Araştırmacılar bıçağın pratikliğini test etmek için biftek, salatalık, havuç, soğan ve domates gibi ürünleri kestiler. Peki tahta bıçaklar çelik olanların yerini alabilir mi?

Bıçak ustası Bob Kramer, ürüne mesafeli değil ancak daha çok test yapılması gerektiğini düşünüyor. “Bakalım bir tavuğu bununla kesebilecek miyiz?” diye soruyor. 30 yıldır bıçak üreten Kramer eğer tahta bıçak verimli olursa kısa sürede yayılabileceğini anlatıyor.

Bıçak insanoğlunun taş ve madenler ile alet ürettiğinden bu yana biçimlendirdiği bir ürün. Şef James Beard’ın araştırmasına göre 2.5 milyon yıl önce insanlar taşların ucunu sivrilterek, ava çıkıyorlardı. Demir çağı ile birlikte bugün kullandığımıza benzer bıçaklar ortaya çıkarken, sofra bıçağı 1600’lü yıllarda hayatımıza girdi. O dönemde kaynayan bir kazan olan Fransa’da Kral 14. Louis 1699 yılında her türlü bıçağın kullanılmasını yasaklamıştı.

ÜRETİM AVRUPA'DAN ASYA'YA KAYDI

1838 yılından bu yana İngiltere’de bıçak üreten Eye Witness Limited şirketinin direktörü Alastair Fisher, Avrupa’nın 19. yüzyılda dünyanın bıçak üretim merkezi olduğunu söylerken bu üretimin artık Asya’ya kaydığını aktarıyor.

Peki ya çevreye etkisi? Tahta bıçak projesinin yöneticisi Doktor Li, çelik bıçakların ciddi bir endüstriyel süreç sonrası sofraya geldiğini bu sebepten tahta bıçaklara göre daha fazla enerji harcanarak üretildiğini söylüyor. Demir ve çelik yapımı üzerine Mellon Üniversitesi’nde çalışmalarda bulunan Chris Pistorius paslanmaz bir bıçakta az miktarda çelik kullanıldığını ve bu ürünün dönüştürülebilir olmasının etkisine vurgu yapıyor.

Bazı insanlar ise tahta bıçakların bir noktada keskin olsalar dahi kırılacağını ve yenisini almak gerekeceğini düşünüyor. Tabi bu bıçakların çelik olanlara göre çok daha hafif olacağını da hesaba katmak gerek. Bazıları ise yemek yerden faydalı olacağını ancak tahta bıçak ile yemek yapılamayacağını ifade ediyor.

BİR ANADOLU KLASİĞİ: BURSA BIÇAKLARI

Osmanlı zamanından bu yana Anadolu’da bıçak işçiliğinin özel bir yeri bulunuyor. 1326 yılında Bursa’nın fethi ile Osmanlı’nın ilk başkenti Bursa demir işlemeciliğinin de merkezi oldu. Kurtuluş Savaşı ve Çanakkale muharebelerinde de kullanılan Osmanlı kılıçları ve kamalarının çoğu Bursa’da üretilmişti.

Kurtuluş Savaşı sonrası dönemin ünlü bıçak ustalarından olan Remzi Sarıçetin ürettiği ve üzerine ismini işlediği Bursa bıçağını Mustafa Kemal Atatürk'e gönderdi. Bu bıçak aynı zamanda Milli Mücadele'de Bursa olarak sizinleyiz mesajını taşıyordu.

Kaynaklar: CNET, New York Times, Bursa İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü

Kaynak: Web Özel