Henry'den yıllar sonra gelen itiraf: Her gece ağlıyordum

Fransız ve Arsenal efsanesi, Montreal'de COVID-19 izolasyonunu geçirdiği dönemde her gün ağladığını ve sorunlarını travmatik bir çocuklukla ilişkilendirdiğini söyledi.

Şu anda Fransa'nın 21 yaş altı milli takımını yöneten 46 yaşındaki Henry, babası Antoine'un çocukken futbol sahasındaki performanslarını sürekli eleştirdiğini belirtti.

Henry, "Bunu biliyor muydum? Hayır. Buna bir şey yaptım mı? Açıkçası hayır. Ama belirli bir şekilde adapte olmuştum. Uzun bir süre yalan söylüyordum çünkü toplum, söylemek istediklerimi duymaya hazır değildi." dedi.

Çocukluğunu babasını memnun etmeye çalışarak geçirdiğini ve tüm futbol kariyerini başkalarını memnun etmeye çalışarak geçirdiğini belirten Henry, bunu bir "pelerin" giymek gibi hissettiğini söyledi.

Ancak 2020'deki COVID-19 kapanması sırasında futbolun durması ve ailesinden binlerce mil uzakta Montreal'de mahsur kalmasıyla, Henry zihinsel sağlık sorunlarıyla yüzleşti.

"Hepsi aynı anda geldi, özellikle de Covid döneminde," dedi. "Bunu önceden biliyordum ama kendime yalan söylüyordum. Bu duyguların çok ileri gitmesini engelliyordum, 'pelerini' takıyordum. Ama artık oyuncu değilseniz, 'pelerini' takamazsınız.

"Sorunlarımızla yüzleşmek yerine kaçma eğilimindeyiz, bunu sürekli yapıyoruz. Meşgul kalmaya çalışıyoruz, sorunu atlamaya veya düşünmemeye çalışıyoruz.

"Covid oldu ve sordum, 'neden kaçıyorsun, ne yapıyorsun?' İzole oldum ve bir yıl boyunca çocukları görememek zordu. Onu açıklamama bile gerek yok.

"Böyle bir şeyin başıma gelmesi, savunmasızlığı, empatiyi, ağlamayı anlamamı sağlamak zorundaydı."

HER GÜN SEBEPSİZ YERE AĞLIYORDUM

"Neredeyse her gün sebepsiz yere ağlıyordum, günün herhangi bir anında gözlerim doluyordu"

"Bunu dışa vurmak zorundaydı belki de. Garip bir şekilde, ama iyi bir şekildeydi. Kontrol edemediğim şeyler vardı ve denemeyeceğim şeyler.

"Gençken, evde veya işte bize böyle 'savunmasız olduğunu gösterme. Ağlarsan, ne düşünecekler?' diye öğütler öğretildi.

"BABAM BENİ 'HEP DAHA FAZLASI İÇİN' ZORLADI" 

Henry, gençlik yıllarından bir anısını paylaşarak, genç takımında 6-0 galibiyetle altı gol attığı bir maçta bile babasının hala memnun olmadığını anlattı.

"15 yaşındaydım ve benim o gün sahada parladığımı 10 kilometre uzaktan görebilirdiniz. 6-0 kazandık ve altı gol attım. Arabaya vardık, sessizlik var. Ne yapmalıyım, konuşmalı mıyım veya konuşmamalı mıyım? 

"Dedi ki: 'Mutlu musun?' Yanıt vermem mi gerekiyor? 'Evet'. 'Evet ama olmamalısın çünkü o golü kaçırdın, o ortayı kaçırdın, neyse.'"

Henry, çocuklarıyla zaman geçirdikten sonra Montreal'e dönmek üzere olduğu zamanda bir aydınlanma yaşadığını ve 2021 sezonu öncesinde MLS kulübü CF Montreal'in baş antrenörlük görevinden ayrıldığını belirtti.

"Tekrar ayrılmak üzereydim, çocuklarıma veda ettim. Bir sonraki şey, çantalarımı bırakıyorum ve herkes ağlamaya başlıyor," diye hatırlattı.

"Nanny'den kız arkadaşıma, çocuklara kadar herkes. İlk kez, çünkü o an küçük ben hissetti, 'oh, beni görüyorlar'. Futbolcu değil, övgüler değil, insan olduğumu hissettim.

"Onlar benim için ağlıyorlardı. İlk kez o zaman hissettim ve küçük ben, ilk kez, sevgiyle beslendi. Çantalarımı bıraktım, kaldım ve Montreal'de antrenörlüğü bıraktım. 'Ne yapıyorum?'

"Onlar Thierry'i seviyor, Thierry Henry'i değil. İlk kez insan olduğumu hissettim. Beni insan olarak gördüler ve güzel hissetti."