Açlıktan ölmek mi, ne pahasına olursa olsun hayatta kalmak mı? Bir "yamyamlık" öyküsü: Düşen uçaktan sağ çıktılar, arkadaşlarını yiyerek hayatta kaldılar!

Bilinmezlik, çaresizlik ve tarihe geçen "o" karar... 

Ölenlerin çoğu, sağ kalanların sınıf arkadaşları ve yakın dostlarıydı. Sağ kalmayı başaranlardan biri olan Nando Parrado, yıllar sonra kaleme aldığı kitabında, o anları şu satırlarla anlatacaktı:

Yüksek rakımda vücudun kalori ihtiyacı astronomiktir… Açlıktan ölüyorduk ve yiyecek bulma umudumuz da kalmamıştı, ama açlığımız o kadar arttı ki yine de aramaya devam ettik… Tekrar tekrar uçağın gövdesinde kalmış kırıntıları aradık durduk. Bavulların deri kısımlarını koparıp yemeye çalıştık. Bu maddelerdeki kimyasalların bize yarardan çok zarar vereceğini bile bile… Koltuk oturaklarını saman buluruz ümidiyle parçaladık ama içinden sadece yenmesi mümkün olmayan koltuk süngeri çıktı. Tekrar tekrar aynı sonuca varıyordum kafamda: Eğer üstümüzdeki elbiseleri yemeyeceksek burada alüminyumdan, plastikten, buz ve kayadan başka hiçbir şey yoktu.