Rugby sporunda 'erkek adam tayt giyer mi?' tartışması

Sporcuların kıyafetleri her zaman tartışmalı bir konu oldu. Kıyafetlerde yapılacak küçücük bir değişiklik bile farklı seslerin yükselmesine neden olabiliyor. Geçen yaz düzenlenen olimpiyatlarda Alman kadın jimnastik takımının tayt giymesiyle yer yerinden oynamıştı. Norveç kadın kum hentbolu takımı da bikini altı giymeyi reddettiği için müsabakaya çıkmamıştı.

Şimdi ise benzer bir tartışma rugby sporunda yaşanıyor. Amerikan futboluna benzeyen ancak koruma ve kask olmayan rugby, fiziksel mücadelenin ön planda olduğu bir spor dalı. Rugbyde hemen hemen rakibe her türlü fiziki temas serbest. Bu da maçların ardından oyuncuların kol ve bacaklarında hatırı sayılı izlerin kalmasına neden oluyor.

Bazı erkek rugby oyuncuları bu hasarların dozunu azaltmak için tayt giyme izni istiyorlardı ve bu izin artık verildi. Eskiden sadece kadın rugby oyuncularının tayt giymesine izin vardı. Bu izin verilmesine rağmen maskülen ortamı ile nam salmış rugby soyunma odalarında kaç erkek oyuncunun tayt giyeceği merak ediliyor.

İngiltere Rugby Oyuncular Federasyonu kararın yanında. Oyuncuların tayt ile fiziki olarak daha az zarar göreceğini düşünüyorlar. Federasyon geçtiğimiz yıllarda da rugby sahalarının suni çim olmaması gerektiğini bunun sakatlıkları artırdığını söylemişti.

HEPSİ DOĞAL ÇİM OLMAZ

Lig ve kupa organizasyonu yetkilileri ise her rugby sahasını gerçek çim ile donatmanın ekonomik olarak mümkün olmadığı görüşünde. Gerçek çim düzenli aralıklar ile bakım bazen de dinlendirme istiyor.

Dünya Rugby Federasyonu erkek oyunculara sadece tayt değil, uzun tozluklar giyme imkanı da verdi. Kıyafet tüzüğüne göre taytlar pamuklu malzemeden olmak zorunda şortlarının ve çoraplarının gözükeceği şekilde giyilebilecekler.

Bir rugby oyuncusu, “Oyuncular artık yaraları iyileşmediği için antrenmana bile çıkamıyorlar” diyor. Hibrit çim veya yapma yüzeyler gibi farklı teknolojiler de pahalı olduğu için her kulüp tarafından karşılanamıyor. Yapma çimler özellikle soğuk hava ile birleştiği zaman, düştüklerinde oyuncuların canını çok yakabiliyor.

SUNİ ÇİMİN SAKATLIK ORANI ÇOK DAHA YÜKSEK

İrlanda Ragbi Federasyon’nun araştırması da oyuncuları doğruluyor. 2016-2017 sezonunda çim sahalarda 608 sakatlık, suni çim sahalarda ise 170 sakatlık yaşanmış (çok daha az suni çim saha var). Suni çim sahaların sayısı da düşürüldüğünde 1000 saatlik rugby maçı başına suni çim sahalarda 129.1 sakatlık meydana geliyor. Çim sahalarda ise 1000 saatlik oyun başına 89.6 sakatlık oluşuyor.

1000 saatlik rugby, 25 maça denk geliyor. Başka bir değişle çim sahada 1000 gün başına 2481, suni çim sahada 4740 sakatlık oluyor.

Milli takımlar için de oyuncuların liglerinde yaşadıkları sakatlıklar çok önemli. İrlanda milli takım havuzundaki 160 oyuncunun yüzde 20’sinin sakatlıklar yüzünden kadroda düşünülmediği günler olmuş. Bu sebepten ötürü rugby kadrolarının 31 kişiden daha kalabalık olması yönündeki taleplere takımlar karşı çıkıyor çünkü oyuncuları kronik olarak sakatlanmaya başladı.

Rugbyde eskiden adale sakatlıkları daha çok görülürken, suni çimler ile birlikte kırık veya çatlak kemiklerden dolayı sakatlıklar meydana geliyor.

NEDEN YAPMA ÇİM?

ABD’de Case Western Reverse University’nin 50 liseden farklı sporcular ile yaptığı bir araştırmaya göre; yapma sahalarda oynayan oyuncuların sakatlık riski, doğal zeminlerde oynayan oyunculara göre yüzde 58 daha fazla. Yapma sahalarda oynanan Amerikan futbolu, futbol ve rugby sporlarındaki sakatlık riski ise diğer dallara göre çok daha fazla.

Akademisyenlerin 2017-2018 eğitim sezonunda incelediği 953 sakatlığın 585’inin yapma çimde, 368’inin ise doğal çimde gerçekleştiği ortaya çıktı. Bu araştırmada da yapma çimde kemik sakatlıklarının daha çok olduğunu ortaya koydu.

Yapma çimin bakımı, doğal çimden çok daha kolay, su istemiyor, donmuyor ve pek çok sporun yapılmasına müsaade ediyor. Maçların temposu ne olursa olsun çime zarar vermeleri söz konusu olmuyor.

Kaynaklar: The Telegraph, The Irish Times, UN Hospitals