Eski uluslararası yüzücüden şoke eden açıklamalar: Hızlı yüzdüğüm için sayısız erkek tacizine uğradım

Independent Türkçe'ye kaleme aldığı yazıyla herkesi şaşkına çeviren eski uluslararası yüzücü Jane Copland çarpıcı açıklamalarda bulundu.

Copland'ın yazısı yüzmede kadın ve erkek rakiplerin arasındaki detaylara vurgu yaptı.

"Adam bilerek kulvarımızın yanlış tarafına geçip suda benim önümde duruyor, su dalgalanıp köpürüyor ve dengemi sağlamak için kulvar şeridini tutmak zorunda kalıyorum. Öfkeli, titreyen elleriyle işaret ederek, henüz gözlerimdeki suyu temizlemeden bana doğru kükrüyor. Altı aydan fazla hamileyim.

"HIZLI GİDEREK NE YAPTIĞINI SANIYORSUN?"

"Bir aşağı bir yukarı hızla giderek ne yaptığını sanıyorsun!" diye bağırıp çılgınca sağlık kulübü havuzunun geri kalanını işaret ediyor. Diğer yüzücüler sadece yaşlı kadınlar. Cankurtaran yok. Hâlâ bağırıyor.

Hiç bu kadar yavaş olmamıştım. Ama ben geri çekilirken üzerime gelen bu adam için hala çok hızlıyım. Eğer bana saldıracak olursa, suda ondan daha hızlı olduğumu (kızgın olmasının tüm sebebi bu) ama kaygan havuz kenarında onun benden daha hızlı olacağını düşünüyorum. Korkuyorum. Hadiseyi sağlık kulübüne bildirerek havuzdan ayrılıyorum. Hiç bir şey yapmıyorlar.

Yıllar sonra, 2021'de, çocukların okul çıkışı arabamda otururken, telefonumdan Dr. Josie Perry'nin bir tweet'ini okuyorum:

Bu sabah kırılgan bir erkek egosunu geçtiğim için havuzda saldırıya uğradım. Ayaklarımdan tuttu ve beni suyun içine çekti. Sonra bağırmaya başladı. Cankurtaranlar çok hoş ama elbette benden daha güçlü saldırgan bir adamla beraber yüzme riskini alamayacağım için ayrılması gereken ben oldum.

Ellerim ter içinde kalıyor. Eski bir uluslararası yüzücüyüm: Yeni Zelanda kadınlar açık rekorunu üç yıl boyunca elimde tuttum ve bu spor ABD'deki eğitim masraflarımı karşıladı. Zordaki köpek sahiplerinin arabadan çamurlu bir göle doğru 200 metre koşan av köpeklerini seyrettiği videolarda kendimi av köpekleriyle özdeşleştiriyorum.

"HAVUZLARI ERKEK YÜZÜCÜLERDEN GÖRDÜĞÜM TACİZ NEDENİYLE ENDİŞE KAYNAĞI OLARAK GÖRÜYORUM"

Ama yıllardır havuzları endişe kaynağı olarak görüyorum ve bunun başlıca nedeni erkek yüzücülerden gördüğüm taciz. Çocukken ve gençliğimin başlarında geleneksel bir yüzme kulübüne üye değildim. Eğitimimin çoğunu halka açık saatlerde tamamladım. Kulvar arkadaşlarım çoğu zaman erkeklerdi ve çoğu zaman içlerinden biri "bir kız çocuğu" tarafından geçilmekle ilgili sorunlar yaşardı.

Ben ve kadın takım arkadaşlarımın bu veya buna benzer şeyleri kaç kez yaşadığını sayamam. İlk olarak Yeni Zelanda'da gençliğimde yaşadığım bu davranış bugün hâlâ, 30'lu yaşlarımın ortalarında Birleşik Krallık'ta (BK) da devam ediyor. Artık bir kulüp koşucusuyum ve koşarken benimle yarışıp arkamda kalan erkekler de bana bağırıyor.

Aynı zamanda babam olan koçum, erkeklerin atletik kadınlara karşı gösterdiği saldırganlıklara dair sayısız hikaye anlatıyor. Bir erkek yüzücünün "benim tarafımdan geçilmemek için kalp krizini göze alması" durumunun çok defa yaşandığını hatırlıyor.

Muhtemelen en başarılı yüzücüsü, birçok ulusal unvan, rekor ve uluslararası madalyaya sahip Yeni Zelandalı Olimpik kadın sporcu Toni Jeffs'ti. Babam, Jeff'in kariyerinin ortalarında, kentin yüzme salonuna gelen erkek sörf cankurtaranlarının havuzun geri kalanı büyük ölçüde boşken kasıtlı olarak Toni'nin kulvarına girmesini gözlerine inanamayarak seyretmiş. Toni'yle yarışmaya başlamışlar.

Kenardan bakıldığında ne kadar eğlenceli olsa da durum bazen şiddete evriliyor. Su altında seyircilerin ve cankurtaranların göremediği çok şey yaşanabiliyor.

Dr. Perry'nin pazartesi günü tweet'inde bahsettiği gibi, benim de havuzda erkekleri geçince bileklerimden tutuldu: Pek çok kızgın yüzücü beni çekme veya bana vurma ihtiyacı hissetti. Çocukken şiddet, ortamın bir parçası olmuştu. Halka açık havuzlarda neredeyse olağan bir şeydi ve Amerika'ya taşınmanın en harika yanı saldırıların durmasıydı: Washington Eyalet Üniversitesi'nin NCAA yüzme takımı olarak kendi tesislerimiz vardı ve halkla bir havuz paylaşmıyorduk.

"15 YAŞIMDAYDIM YARA İZİM HALA DURUYOR"

Bir keresinde, 15 yaşındayken, hamileliğimdeki hadiseye benzer biçimde, bir adam suda bana doğru hücum etti ve şerit iplerine gitmek zorunda kaldım. Sert plastik diskler sağ yüzük parmağımı kesti. Yara izim hala duruyor: 22 yıldır bu davranışın bir hatırlatıcısı olarak cildimde taşıyorum.

Birkaç yıl önce mahallemde erkek bir koşucuyu geçtim ve önümde durup beni durdurduğunda neredeyse düşüyordum. Bana "sürtük" dedi ve "gidip kendimi becermemi" söyledi. Hemen 15 yaşındayken, havuzu bir tur daha yüzmek için dönüş yaparken orta yaşlı bir adamın bana su altında vurup, kaburgalarıma dirsek atıp, yüzüme şiddetle tekme vurduğu ana geri döndüm."